Amnesty International þróaði á rúmlega tveggja ára tímabili þessa stefnu um verndun mannréttinda vændisfólks sem er byggð á traustum rannsóknum og ráðfæringum við fjölda samtaka og einstaklinga.

Litið var til þeirrar umfangsmiklu vinnu sem samtök eins og World Health Organisation, UN AIDS, og aðrar stofnanir innan Sameinuðu þjóðanna hafa innt af hendi. Við horfðum einnig til þeirrar afstöðu sem önnur samtök, eins og Global Alliance Against Traffic in Women, hafa tekið.

Amnesty International gerði ítarlegar rannsóknir í Argentínu, Hong Kong, Noregi og Papúa Nýju-Gíneu og ráðfærði sig við fleiri en 200 manneskjur í vændi víða um heim.

Deildir Amnesty um allan heim lögðu einnig sitt af mörkum til stefnunnar eftir samtal við hópa vændisfólks, hópa í forsvari fyrir fólk sem losnað hefur úr vændi, samtök sem styðja glæpavæðingu, femínista og aðra fulltrúa kvenréttindabaráttunnar, hinsegin aðgerðasinna, umboðskrifstofur sem berjast gegn mansali, aðgerðasinna vegna HIV/alnæmi og marga aðra. Einnig var stuðst við fyrri rannsóknir Amnesty International þar sem komið var inn á misnotkun á vændisfólki. Má þar nefna:

Skýrslu um ofbeldi gegn konum í Úganda beindi athygli að tilfellum kvenna sem var tjáð að þær hefðu „beðið um það“ fyrst þær væru í vændi og að „konu í vændi gæti ekki verið nauðgað“.
Opinbera yfirlýsingu þar sem kallað var á Grikkland til að hætta að glæpavæða og úthrópa fólki sem álitið var í vændi og reyndist HIV-smitað.
Skýrslu um pyndingar í Nígeríu greindi frá því að vændisfólk var skotmark lögreglu og sætti nauðgunum og fjárkúgun.
Áköll okkar vegna morða á vændisfólk í Hondúras og misbeitingu lögreglu á vændisfólki í Brasilíu.
Skýrslu um Túnis sem greindi frá viðkvæmri stöðu vændisfólks sem sætti kynferðislegu ofbeldi, fjárkúgunum og þvingunum, fyrst og fremst af hálfu lögreglu.

Spurt og svarað: Stefna varðandi réttindi vændisfólks

Sokkar fyrir Amnesty

ÞITT NAFN BJARGAR LÍFI